به نوبه خودم.....

سلام همکلاسی های عزیز و دوستان دوست داشتنی من. تموم شد یکسال تحصیلی گذشت یادتونه روز هایی که باهم گذروندیم چه قدر خوش میگذشت باهم میخندیدیم و با هم بودیم بعضی شبها تا صبح چرت و پرت میگفتیم ، روز تولد بچه ها هم دیگه رو خیس میکردیم یا سبزی...یادتونه استادکاهانی رو واسه اولین دفعه واسمون ویدئو پروژکتور گذاشت اونم انگلیسی، میگفت انگلیسیتون قوی میشه و ما هاج و واج به عکسا نیگا میکردیم استاد بابایی رو که اصلابنده خدا حال نداشت صحبت کنه استاد بنی طبا که میگفت کوه ها آبی هستن استاد غضنفری که قبل از سلام درس میداد استاد فغانی که ترم اول وسط درسش خاطره میگفت بعدترم دوم وسط خاطره هاش درس میگفت. انگار همین دیروز بود که کنکور دادیم سرنوشت بود که ما همکلاسی بشیم روز اول که اومدم خوابگاه هیچکس نبود یه هفته بعد اومدیم خوابگاه تو این یه هفته همش فکر میکردم با کیا باید هم صحبت و هم راه بشم . بهزاد و بهروز و محمد وبهادروسعید و برادر فینی و موسوی و یاسین و امیدو حسن اینها بودند که من دو ترم با اونا زندگی کردم و از این اتفاق هم خوشحالم.هرچند ممکنه اونا زیادازاین اتفاق راضی نباشند چون خیلی اذیتشون کردم الان هم از همشون حلالیت میطلبم.امیدوارم که واسه همکلاسیهام ؛هم کلاس خوبی بوده باشم.در مجموع همتونو دوست دارم واسه اردو هم اگه کم و کاستی هم بود ببخشید سعی کردیم به کمک شیذر و بقیه دوستان اوقات خوشی رو با هم بگذرونیم.ازتون متشکرم که اومدین خیلی خوش گذشت.ازته قلبم واستون آرزوی موفقیت میکنم به امید دیدار.